Çalışan Gebe Kim?
* Adım Simge.
*1983 yılından bu yana annemin kızıyım.
*2008 yılından bu yana sevgilimin eşiyim.
*2010 yılı Mayıs ayı itibariyle ilk kızımız, Çakıl’ımızın annesiyim.
*2012 Haziran ayında ikinci kızımızı kucağımıza almaya hazırlanıyoruz.
*Gebeliğim sırasında çalışma hayatımda yaşadığım sıkıntıları yaşayan pek çok anne adayı olduğundan haberdar olmam ile birlikte, hep beraber hareket ettiğimizde çözüm üretebilmek konusunda daha verimli olacağımıza inandığım için bu blogu tutmaya karar verdim.
*Tıbbi olarak zorunlu olmayan sezeryana sonuna kadar karşıyım! Her kadının doğal yollarla doğum yapma hakkını sonuna kadar savunması gerektiğine inanıyorum. Bu da yine bilgilenmekle mümkün. Ben bebeğimin boynuna ve ayak bileğine kordonu dolandığı için sezaryenle doğum yaptım. Normal doğumu ikincide yaşayabilmeyi umuyorum! 🙂
* Bu blogu şahsi alanım olarak görmüyorum. Tam tersine bir buluşma ve paylaşma ortamı olmasını hayal ediyorum. Hatta hayal etme işini abartıp daha sonra bir sivil toplum örgütü olabileceğini bile hayal ediyorum. Bunun için her türlü öneri, istek ve paylaşımlarınız için calisangebe@yahoo.com adresi hizmete hazır!
*Özellikle gebeliğinde çalışmış ya da çalışmakta olan anneler; deneyimlerinizi bana mail ile ulaştırırsanız “Çalışan Gebeler Anlatıyor” sayfasında yayınlayalım. Hem şu an benzer şeyler yaşayan gebeler için yol gösterici olsun hem de aynı platformda fikir ve önerilerimizi paylaşma şansımız oluşsun.
calisangebe.wordpress.com 
merhaba,
sitenizi geçenlerde keşfettim ve çok keyif aldım. Bilgiler ve güzel yazılarınız için teşekkür etmek istedim
Çok teşekkür ederim.
Selamlar… 22.09.2007’de birinci çocuğumuzu, oğlumuz İsmail’i doğurdum. Şuanda 11 haftalık ikinci çocuğumuza hamileyim. Birinci gebeliğimde Müdürüm bana sormadan nasıl hamile kalırsın diyerek tüm gebelik ve çalışma hayatımı zindan etti. İhracat elemanı olmama rağmen, maliyet muhasebesi ve personel işleri ile ilgili işlemleri bile yaptırmaya başlamıştı.
Fazla mesai ne kadar yapmak istemesem de, yasal olarak yasak olsa bile ve tam da bir aptal olduğumdan gece 1’lere kadar çalıştığımı hatırlıyorum. Doğum yapıp 8 hafta sonra iş başı yaptığımda ise yerimde Müdürümüm bir akrabası oturuyordu. İki hafta bir masanın ucunda yerime gelenin verdiği işleri yaparak geçirdim. Sonra patladımmm ve ayrıldım. Şuanda çalıştığım yerde rahatım diye düşünüyorken, plansız da olsa hamile kaldım ve doğurmaya karar verdik. Ama şimdi görüyorum ki; yanılmışım. İşverenlerin hamile kadınlara alerjisi var. Yasal hak, sosyal hak, insan hakkı gibi kavramlar bizim toplumumuza uzak bence. Yine sorunlar var… Ve artık yorgunum… O sıkıntılı günleri tekrar yaşamak istemiyorum…